Familie … mensen die je vaak goed kent en regelmatig ziet. Je ouders, broers, zussen, grootouders ooms en tantes. In mijn leven is dat gelukkig zo. In de generaties voor mij zijn er een broer en zus van mijn opa geëmigreerd naar Australië en Canada. Op zoek naar een beter leven, maar ver weg van familie. De afstand veroorzaakte een breuk in de familieband. Mijn moeder kende haar oom en tante eigenlijk alleen van verhalen, brieven en foto’s. Nadat mijn grootouders waren overleden, stopte het contact en stierf hiermee ook de verbondenheid met hen.

Een paar maanden geleden kreeg ik een bericht via social media met de vraag of ik familie was van een vrouw uit Canada. Na onderzoek in onze stamboom bleek het inderdaad familie, de volle nicht van mijn moeder. Ze was op zoek naar familie in Nederland en kon haar geluk niet op toen ze ons gevonden had. En dat gold ook voor ons.

Samen met haar kleindochter is ze vorig weekend naar Nederland gekomen om ons te ontmoeten. Door een ontmoeting met hen, de herinneringen uit het verleden die samen gedeeld zijn en de directe connectie met mijn grootouders, komen gevoelens van elkaars gemis boven. Met deze herinneringen blijven onze (groot)ouders voortleven in onze gedachten en in ons hart.
Mijn opa zal het erg gewaardeerd hebben…de familie herenigd, met de latere generaties…