Mijn wekker gaat. In alle vroegte is er een uitgeleide en deze vind ik best speciaal. Het is erg koud en de temperatuur op mijn telefoon geeft -7 aan als ik aankom bij het Afscheidshuis. Er heerst een serene rust terwijl het steeds een beetje lichter wordt. Ik wacht op de familie. We staan met elkaar te praten wanneer we in de verte hoefgetrappel op straat horen. Het speciale vervoer van Stal de Hoefslag komt er aan. In het vroege ochtendlicht horen en zien we de paardentram aan komen en stopt voor de ingang. Twee mooie zwarte paarden staan gewillig te wachten tot ze mogen vertrekken.

De familie tilt de kist voorzichtig in de tram en stappen vervolgens ook in. Een kleindochter wil graag meerijden op de bok en trots neemt ze daar plaats. Ik vind het een mooi geheel. Sjoek loopt voor de paarden uit richting de straat. Wanneer de paardentram de straat opdraait, kijken veel mensen op. Dit beeld van een paardentram zie je bijna niet meer. Het getrappel van de hoeven op straat geeft me kippenvel. Een stukje liefde voor paarden en de nostalgie die het met zich meebrengt… wauw.

Het was heel koud vanmorgen, maar wat een warmte en liefde straalde het geheel uit! Ik vond het heel speciaal om mee te maken. En de poep? Ach, die ruim ik zonder mopperen op…