Schilderij
In het Afscheidshuis is een familie een kist aan het beschilderen. Teksten, kleurige tekeningen, ze zijn er al een paar dagen druk mee bezig.
Ik moet denken aan een lied van Guus Meeuwis. Schilderij. Persoonlijk vind ik het een van zijn mooiste nummers. Het gaat over iemands leven, waarvan alle mensen om hem heen, een gekleurde penseelstreek zetten op zijn leven, zijn schilderij. Als eerste je ouders en je vrienden. Je geliefde en iedereen om hem heen. De tekst van het lied doet me veel. Mensen maken je tot wie je bent.
De kist is prachtig geworden. Veel kleur, en de familie is trots op het resultaat. Ik vind het mooi om te zien dat mensen zo expressie geven aan hun gevoel, en dit uitstraalt op de overledene. Je voelt de liefde voor elkaar.
Het lied eindigt met de de volgende woorden;
‘En als ik later sterf, en er ontbreekt hier en daar wat verf
Maak me dan niet zwart, geef me een plaatsje in de kamer van je hart’.
En dat heeft deze familie gedaan, alle kleuren geschilderd die hun moeder en oma uitstraalde. Een prachtig schilderij is het geworden en hebben haar een prachtige plaats gegeven in hun hart.
