cin-cin – cheers – santé – tsjoch – noroc
Met mijn gezin parkeer ik de auto. We stappen uit en lopen naar de circustent die opgezet is op het evenemententerrein in Colmschate. Bij de kassa kopen we kaartjes. De spanning bij de kinderen loopt op. Ze zijn nog nooit in een circustent geweest en wachten zo geduldig mogelijk tot we naar binnen mogen.
Ik kijk een keer achterom, en zie de zitjes van het Afscheidshuis. Even flitst er door mijn hoofd, ‘leuk uitzicht zo op de tent’. We gaan naar binnen. Wanneer de circusacts in volle gang zijn, kijk ik naar mijn man en kinderen, en besef me hoe leuk we het hebben. We maken nu gezamenlijk een superleuke herinnering voor later. Ik geniet dat zij genieten en de laatste tijd doe ik dit steeds vaker, genieten van de kleine dingen in het leven.
Een paar maanden terug zag ik hoe een familie in Afscheidshuis Deventer proostte op het leven van hun dochter. De woorden dat zij genoot van het leven, deden mij veel. Ik bedacht me dat ik dat ook niet deed en sprak met mezelf af dit meer te doen. Stil staan bij de kleine waardevolle dingen in het leven waarbij ik me besef, ik ben gelukkig, en dankbaar dat ik dit mag meemaken.
Ik proost op het leven!
